Ana alaşım bileşeni karbon olan çeliğe Karbon Çeliği denir. Amerikan Demir ve Çelik Enstitüsü (AISI) karbon çeliğini şu şekilde tanımlamaktadır:

“Çelik; krom, kobalt, kolumbiyum, molibden, nikel, titanyum, tungsten, vanadyum veya zirkonyum için minimum içerik belirtilmediğinde veya gerekmediğinde karbon çeliği olarak kabul edilir veya arzu edilen alaşımlama etkisini elde etmek için eklenecek herhangi bir başka element; bakır için belirtilen minimum yüzde 0,40’ı geçmediğinde; veya aşağıdaki unsurlardan herhangi biri için belirtilen maksimum içerik belirtilen yüzdeleri aşmadığında: manganez 1.65, silikon 0.60, bakır 0.60.”

Farklı karbon yüzdesi içeriğine göre aşağıdaki türlere ayrılır:

Düşük Karbonlu Çelik: yumuşak çelik olarak da bilinir, yüzde karbon içeriği %0,04 (0,05) – %0,25 (veya 0,29)’dur.
Orta Karbonlu Çelik: karbon yüzdesi içeriği %0,25 (0,30) – %0,60’dır.
Yüksek Karbonlu Çelik: karbon yüzdesi içeriği %0,60 – %2,0’dir.

Düşük Karbonlu Çelik Kullanım Alanları:

Düşük karbonlu çelik genellikle çeşitli yapı bileşenlerinde kullanılmak üzere köşebent çeliği, kanal çeliği, I-kiriş, çelik boru, çelik şerit veya çelik levha haline getirilir. Yüksek kaliteli düşük karbonlu çelik, otomobil kabinleri ve motor kapakları gibi ürünler yapmak için ince bir levha haline getirilir; ayrıca düşük mukavemet gereksinimleri olan mekanik parçaların üretimi için çubuklar halinde haddelenir.

Orta Karbonlu Çelik Kullanım Alanları:

Orta karbonlu çelik kullanım alanlarına örnek vermek istersek hava kompresörleri, pompa pistonları, buhar türbin çarkları, ağır makine milleri, dişliler ve diğer birçok alanda yaygın olarak kullanılır.

Yüksek Karbonlu Çelik Kullanım Alanları:

Aşınma ve deformasyonun çok fazla olduğu alanlarda kullanılır.